Krzysztof Uniłowski — ur. w 1967 r. w Sosnowcu. Krytyk literacki. Pracuje w Instytucie Nauk o Literaturze Polskiej Uniwersytetu Śląskiego. Z kwartalnikiem literackim „FA-art” jest związany od roku 1990. Opublikował książki: Skądinąd. Zapiski krytyczne (Wyd. FA-art, 1998), Polska proza innowacyjna w perspektywie postmodernizmu. Gombrowicz - Parnicki - Lem (1999), Koloniści i koczownicy. O najnowszej prozie i krytyce literackiej (2002) oraz Kup Pan książkę! Szkice i recenzje (Wyd. FA-art, 2008). Razem z Dariuszem Nowackim opracował tom szkiców Była sobie krytyka… Wybór tekstów z lat dziewięćdziesiątych i pierwszych (2003) oraz Przypadki krytyczne. Studia i szkice o krytyce, życiu oraz świadomości literackiej po roku 1918 (Wyd. FA-art, 2007). Mieszka w Giszowcu.

Recenzje i omówienia

Wojciech Bonowicz: Skądinąd swój. „Tygodnik Powszechny” 1998, nr 44.
Jan Z. Brudnicki: Sztuka (i idee) krytyki. „Magazyn Literacki” 1999, nr 1, s. 14-15.
Robert Chojnacki: Krytyka jako źródło cierpień. „Studium”, nr 13-14 [1998], s. 223-227.
Kinga Dunin: …i po przełomie. „Tygiel Kultury” 1998, nr 6-8, s. 150-152.
Marian Kisiel: Zmiana literacka i model prozy. „Śląsk” 1998, nr 10, s. 76.
Ewa Nawój: Cud mniemany. „Nowe Książki” 1998, nr 8, s. 55.
Bogdan Rogatko: Koniec karnawału, czyli o młodej prozie w porządku alfabetycznym. „Dekada Literacka” 1999 [błędnie 1998], nr 2, s. 14.
Leszek Szaruga: Literatura jako walka. „Rzeczpospolita” 1998, nr 254.