15 października 2012 r. ukazała się elektroniczna wersja EP Fantazmana,

Koncerty, które odbyły się w ramach projektu „Tu będę”

2012

16.06.2012 - Niemcy, Drezno, Bunte Republik Neustad
31.05.2012 - Katowice, Katofonia, ul. Mariacka 18a
19.05.2012 - Wrocław, CK Zamek, pl. Świętojański 1
27.01.2012 - Warszawa, Goethe Institut, ul. Chmielna 13.a
20.01.2012 - Chorzów, Rebel Garden, WPKiW, obok bramy ZOO
19.01.2012 - Wrocław, Alive, ul. Kolejowa 12

2011

30.12.2011 - Bielsko-Biała, Rudeboy Club, ul. 1 Maja 20
15.12.2011 - Kraków, Opium, ul. Jakuba 19
11.12.2011 - Częstochowa, Carpe Diem, al. NMP 29
02.12.2011 - Bydgoszcz, Kawiarnia Artystyczna Węgliszek, ul. Batorego 1/3
25.11.2011 - Katowice, Dobra Karma, ul. św. Jacka 1
16.11.2011 - Warszawa, Sen Pszczoły, ul. Inżynierska 3
05.11.2011 - Kraków, Kawiarnia Naukowa, ul. Jakuba 29
24.10.2011 - Katowice, Uniwersytet Śląski, pl. Sejmu Śląskiego 2

Formacja Fantazman w listopadzie 2012 roku wydała album inspirowany postapokaliptyczną powieścią Christiana Krachta Tu będę w słońcu i cieniu. Na płycie Tu będę można znaleźć zarówno utwory w melancholijnym klimacie, jak i zakręcone elektroniczne bity podążające za subtelnym, choć energetycznym kobiecym wokalem. Teksty utworów napisanych przez Cezarego K. Kędera to pozornie nieco zagadkowe historie, które szybko okazują się opowieściami o dobrze nam znanej rzeczywistości, w której „czegoś ciągle brak”.

W ramach projektu „Tu będę” Formacja Fantazman zagrała w latach 2011-2013 kilkadziesiąt koncertów.

Książkę Christiana Krachta Tu będę w słońcu i cieniu, wydaną w 2011 roku przez Wydawnictwo FA-art, dopełnia płyta  Tu będę i koncerty Formacji Fantazman (w składzie: Joanna Świdrak - wokal, Sebastian Pypłacz - elektronika, Paweł Grad - klawisze i gitara). Formacja Fantazman połączyła muzykę elektroniczną, rockową i folk z napisanymi przez Cezarego K. Kędera tekstami, inspirowanymi treścią książki i utrzymanymi w jej postapokaliptycznym i fantastycznym klimacie.

Als wir uns nach drei Monaten trennten, ohne größere Streitigkeiten übrigens, sagte sie mir, daß sie sich eigentlich für mich nur deshalb interessiert hatte, weil ich eine Felduniformjacke und Schaftstiefel getragen habe. Damals habe ich diesen Worten keine Beachtung geschenkt, denn ich war ja damit beschäftigt, ihren Weggang zu verarbeiten, und es mußten erst einige Tage vergehen, bevor in einem kurzen Geistesblitz zu mir durchdrang, daß ich während der Treffen mit ihr einen Fehler nach dem anderen begangen hatte.