Królowa rabarbaru

Autorka Królowej rabarbaru, czyli w powieści jej artystyczna pełnomocniczka pierwszoosobowej narracji, ma inny niż najczęściej stosunek do języka, ona, myśląc i mówiąc zwyczajnie (bez egzaltacji literackiej), opowiada coś ponad fabułą, akcją i ponad językiem, coś ponad świadomością egzystencjalną, to coś trzeba nazwać jeszcze inaczej, nazwałbym to przygodą w istnieniu, która jest, bo musi być, przygodą w absurdzie. Wygląda na to, że imponująca i konsekwentna autoświadomość narratorki Królowej rabarbaru jest taka, jakby była w czymś najistotniejszym całkowicie nieświadoma, jakby zwyczajny język mówił przez nią co innego, niż ona myśli, że opowiada, chyba że chciałoby się uznać, że to właśnie ona nazywa przeczuciem.

Henryk Bereza, „Twórczość”

Miłka Malzahn — autorka opowiadań (Baronowa Późna Jesień, 2001) i wokalistka (Mapa, 2004; Sequel, 2005). Bywa poetką (Rzeczy wydarzone, 2001), pisuje sztuki teatralne i teksty piosenek. Jej pierwsza powieść Królowa rabarbaru to sensacyjna i przewrotna historia młodej, poszukującej swego miejsca w świecie kobiety.