Twitter
Facebook (Wydawnictwo)
YouTubePolsko-niemiecki rocznik translatorski „OderÜbersetzen" powstał w 2009 r. na Europejskim Uniwersytecie Viadrina we Frankfurcie nad Odrą, w Collegium Polonicum w Słubicach, które sprawuje pieczę nad listami i manuskryptami Karla Dedeciusa.
Publikacja adresowana jest do tłumaczy-praktyków, translatologów oraz wszystkich zainteresowanych tematyką przekładów, a także do osób zaangażowanych na rzecz polsko-niemieckiej wymiany kulturalnej i literackiej. Oprócz krytycznych i analitycznych tekstów na temat translatoryki można tu znaleźć wywiady z tłumaczami oraz artykuły przez nich napisane, w których dzielą się oni refleksjami na temat swojej pracy.
W latach 2009-2013 rocznik był wydawany przez Wydawnictwo FA-art.
Głównym tematem trzeciego numeru rocznika jest „Wirksamkeit literarischer Übersetzung”. Oprócz tekstów na temat translatoryki można w nim znaleźć wywiady z tłumaczami i artykuły przez nich napisane.
Głównym tematem trzeciego numeru rocznika jest „Übersetzung zwischen Kunst und Politik”. Oprócz tekstów na temat translatoryki można w nim znaleźć wywiady z tłumaczami i artykuły przez nich napisane.
Głównym tematem drugiego numeru rocznika jest „Übersetzung im Widerstreit”. Oprócz tekstów na temat translatoryki można w nim znaleźć wywiady z tłumaczami i artykuły przez nich napisane.
Głównym tematem pierwszego numeru rocznika jest „Przekład jako doświadczenie”. Oprócz tekstów na temat translatoryki można tu znaleźć wywiady z tłumaczami i artykuły przez nich napisane.
może zainteresuje cię też…
-
Z tekstów i przeciw tekstom
w publikacje naukowe Czytaj dalej...
Wojciech Rusinek: Z tekstów i przeciw tekstom. Szkice o najnowszej prozie polskiej.
Wydawnictwo FA-art. Katowice 2016, ss. 134.Wydaje mi się, że ostatnie lata w polskiej prozie nie pozwalają mówić o nowych strategiach narracyjnych czy wyrazistych dominantach tematycznych, a jeśli w krytyce pojawiały się propozycje klasyfikacyjne rozpoznające wyraźne prawidłowości, to miały one w moim mniemaniu taki sam „konstrukcyjny”, życzeniowy albo perswazyjny charakter (sam ulegałem czasem takiemu złudzeniu, pisząc np. o prozie zaangażowanej), jak zaproponowana w Z tekstów i przeciw tekstom opowieść.