To jest normalna książka z wierszami.

Trzeba do niej umieć czytać.

Więc jeśli umiesz — czytaj. Jeśli nie — zajrzyj jeszcze kiedyś. Nie śpiesz się.

Cezary K. Kęder – urodzony w 1965 roku w Bytomiu pisarz i muzyk, autor powieści Antologia twórczości postnatalnej (1996), Rurand. Prequel (2013), książek poetyckich Sekwencje (1994). Najnowszy model (Świat Literacki, 2004; Wyd. FA-art, 2014), Straszny melodramat (no i to serduszko) (2010), a także tekstów Formacji Fantazman (CD Tu będę, 2012; EP Skomlenie, 2014). Dodatkowo: duch sprawczy kwartalnika literackiego „FA-art" i Formacji Fantazman.

Książka, choć złożona z utworów napisanych w ciągu ponad dziesięciolecia, a przy tym gatunkowo różnorakich (od poematu do quasi-aforyzmu), stanowi kompozycję zborną i zręcznie pomyślaną. Decyduje o tym styl (niesłychanie wyrazisty, zarazem brutalny i czuły) oraz ostre podejście do rzeczywistości i pisania. Jest to rzadki przykład poezji gorąco i z pełną świadomością paradoksalnie zaangażowanej – w świat, który żywi się złudzeniem swej oczywistości, i w język poetycki, który żywi złudzenie swego do świata dostępu czy nawet wpływu. Wątpić w poezję jako rytuał – i poezji nie przekreślić, widzieć świat krytycznie jak np. Różewicz – i nie przestać się nim interesować, być może w taki sposób dałoby się sformułować „credo” autora Najnowszego modelu. (Piotr Śliwiński)

Jest w książce – zwyczajowo – takie miejsce, gdzie się autor przedstawia, gdzie się „chwali, że się urodził, wydał książki, publikował w prasie, redagował, że kto trzeba się o nim wyraża”. Jest takie miejsce w książce niewątpliwie. Są także autorzy, którzy takie wywnętrznianie uznają za się-mizdrzenie autora do siebie, wolą w tym miejscu zaznaczyć, że książka, którą w ręku się właśnie trzyma, ogląda się, ba, czyta nawet, jest normalną książką z wierszami, co stawia ją w stan podejrzenia, co sprawia, że się odnosi wrażenie, że coś z tą normalnością na bakier książka stoi. Trzeba do tej, rzekomo, normalnej książki z wierszami „umieć czytać”… Umieć czytać! Jeśli nie umiesz, „nie śpiesz się” – sugeruje nota na skrzydełku okładki tomiku poetyckiego Cezarego K. Kędera. (Paweł Lekszycki, „ArtPapier”)