Herbert Środkowoeuropejczyk

Oceń ten artykuł
(0 głosów)

Herbert Środkowoeuropejczyk. Twórczość Zbigniewa Herberta w kontekstach i kontaktach środkowoeuropejskich. Pod redakcją Krzysztofa Krasuskiego Autorzy: Krzysztof Krasuski, Wojciech Kudyba, Andrzej Sulikowski
Wydawnictwo FA-art. Katowice 2011.

Publikacja Herbert Środkowoeuropejczyk poświęcona jest obecności twórczości Zbigniewa Herberta w kulturze Europy Środkowej. Poeta dzięki twórczości osadzonej na środkowoeuropejskim skrzyżowaniu kilku kultur oferuje współczesnemu czytelnikowi niezwykle oryginalne i ważne treści, które — można sądzić — są najlepiej rozumiane właśnie w centrum Europy ze względu na burzliwą historię tego regionu. Tom Herbert Środkowoeuropejczyk dostarcza tej tezie wiele przekonujących świadectw z obszaru Niemiec, Czech, Słowacji, Węgier, Słowenii i Polski.
Książka odsłania kulturotwórczą rolę artystycznego przekazu Herberta w tej części świata, polegającą między innymi na nawiązywaniu — zrywanych przez szalejące ideologie ubiegłego stulecia — nici przynależności do cywilizacji Zachodu i kultury śródziemnomorskiej.

 

Spis treści

Krzysztof Krasuski: Wprowadzenie do tematu: Herbert Środkowoeuropejczyk
Wojciech Kudyba: Herr Cogito zdobywa przyjaciół. Recepcja twórczości Zbigniewa Herberta w niemieckim obszarze językowym
Andrzej Sulikowski: Wiersze Zbigniewa Herberta w przekładach na język niemiecki
Wojciech Ligęza: Nieustanne komentowanie. Wokół recepcji Zbigniewa Herberta w Polsce
Krzysztof Krasuski: Odbiór twórczości Zbigniewa Herberta na Słowacji
Krzysztof Krasuski: Obecność utworów Zbigniewa Herberta w języku czeskim
Bożena Tokarz: Twórczość Zbigniewa Herberta w Słowenii
Jerzy Snopek: Miejsce Zbigniewa Herberta w kulturze węgierskiej

Zapraszamy na zakupy

  • nakład wyczerpany

może zainteresuje cię też…

  • Z tekstów i przeciw tekstom
    Z tekstów i przeciw tekstom

    Wojciech Rusinek: Z tekstów i przeciw tekstom. Szkice o najnowszej prozie polskiej.
    Wydawnictwo FA-art. Katowice 2016, ss. 134.

    Wydaje mi się, że ostatnie lata w polskiej prozie nie pozwalają mówić o nowych strategiach narracyjnych czy wyrazistych dominantach tematycznych, a jeśli w krytyce pojawiały się propozycje klasyfikacyjne rozpoznające wyraźne prawidłowości, to miały one w moim mniemaniu taki sam „konstrukcyjny”, życzeniowy albo perswazyjny charakter (sam ulegałem czasem takiemu złudzeniu, pisząc np. o prozie zaangażowanej), jak zaproponowana w Z tekstów i przeciw tekstom opowieść.

    w publikacje naukowe Czytaj dalej...

Strona www.FA-art.pl wykorzystuje informacje przechowywane w komputerze w formie tzw. ciasteczek (cookies) do celów statystycznych. Dowiedz się więcej.